بررسی تأثیر اجرای روش مراقبت پرستاری پرایمری بر رضایت پرستار و بیمار از نحوه مراقبت و آگاهی بیماران از خود مراقبتی بعد از عمل قلب باز

پیش‌زمینه و هدف: الگوی مراقبتی پرستار پرایمری علاوه بر تداوم مراقبت و درمان بیماران و آموزش بهتر زمان ترخیص، باعث افزایش رضایتمندی بیمار و پرستار از نحوه مراقبت می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر اجرای روش مراقبت پرستاری پرایمری بر رضایت پرستار و بیمار از نحوه مراقبت و میزان آگاهی از خود مراقبتی در بیماران جراحی قلب باز می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی غیر تصادفی بر روی 108 بیمار و24 پرستار در دو گروه کنترل و مداخله در بخش مراقبت‌های ویژه جراحی قلب باز مرکز آموزشی درمانی آیت‌الله روحانی دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1394 انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه رضایت پرستار و بیمار و پرسشنامه میزان آگاهی خود مراقبتی بیماران جراحی قلب باز بود. آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی زوجی، من ویتنی وتی مستقل تحلیل گردید. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار رضایت بیماران و پرستاران به‌ترتیب در گروه کنترل و مداخله ( 43/3±38/21)، (33/5±59/29) p<0.000.( 42/5±72/28)، (75/4±24/34 )، (p< 0.003) بود. میانگین و انحراف معیار میزان آگاهی خود مراقبتی بیماران به‌ترتیب در گروه کنترل و مداخله ( 79/5 ± 14/43)، (/7±74/50) با (00/0p<  ) بود. ارتباط معنی‌دار آماری در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله دیده شد. نتیجه‌گیری: اجرای مراقبت پرستاری به روش پرایمری در بخش جراحی قلب باز موجب رضایت بیمار و پرستار از نحوه مراقبت و همچنین باعث افزایش میزان آگاهی خود مراقبتی بیماران می‌شود.